walnoot

Walnoot

Met walnoot of okkernoot bedoelt men de vrucht van de gewone walnoten- of okkernotenboom (Juglans regia). Tijdens de groei aan de boom is ze ook nog beschermd door een stevige groene bolster die bij de rijping open barst. De noot zelf is nog eens beschermd door een houtige, diep ingegroefde dop in twee helften. De walnoot is officieel geen echte noot, maar een steenvrucht. Toch is de walnoot, in het algemeen spraakgebruik, juist dé archetypische noot.

Walnoten worden volop gekweekt in landen met een gematigd klimaat. Milde zomers en relatief koude tot milde winters zijn een ideaal klimaat. Walnoten worden niet vers van de boom gegeten. Na de oogst worden de vruchten een aantal weken gedroogd.

De "Wal" in walnoot gaat terug op de stam der Volcae. Na verloop van tijd begonnen de Germaanse stammen de naam van de Volcae te gebruiken voor hun niet-Germaanse buren, eerst de Kelten en nadien ook de Romeinen (die het gebied veroverden). Men vindt ook vandaag nog sporen hiervan terug in streeknamen zoals Wallonië en Wales. De associatie met de notenboom gaat terug op de verspreiding van de boom door de Romeinen in de veroverde gebieden. Letterlijk betekent ‘walnoot’ dus ‘vreemde (niet-Germaanse) noot’.

Bewaring

Mits goed gedroogd, kunnen de noten maximaal een half jaar in een goed gesloten doos of voorraadpot in de koelkast bewaard worden.

Gezondheid

Walnoten leveren een bijdrage aan het flexibel en elastisch houden van de aderen. Zij verbeteren de conditie van endotheelcellen op de binnenwand van bloedvaten. Wetenschappers vonden bij onderzoek dat walnoten bijna twee keer zoveel antioxidanten bevatten als veel andere noten. Walnoten bevatten de mineralen fosfor, magnesium, zink, ijzer en kalium. Ook zijn ze een bron van vitamine B1, gamma-tocoferol (een vorm van vitamine E) en foliumzuur.

Bereiding

Je kan een notenkraker gebruiken om de dop te kraken, maar er zijn ook andere technieken. Het is mogelijk om een noot te kraken tussen je handpalmen door twee noten tegen elkaar te drukken. Ook kunnen ze gekraakt worden door ze rechtop te houden en ze aan de bovenkant met een houten hamer een klap te geven (klinkt logisch toch!). Je krijgt de noot ook open met een iets stillere methode, namelijk door een mes in de bolle onderkant te duwen en een kwartslag te wrikken.

De walnoot kan je natuurlijk zo opeten, maar ook gebruiken in heel wat zoete en hartige bereidingen. Als je veel walnoten hebt kan je er ook walnootolie uit (laten) persen. Deze staat bekend om zijn lichte smaak. De onrijpe groene bolster kan je trouwens gebruiken om er een heerlijke notenporto van te maken.

Recepten