mango

Mango

De botanische naam van de mangoboom, Mangifera Indica, geeft een aanduiding van de herkomst. Meer precies aan de voet van het Himalaya-gebergte (in het huidige India en Myanmar) zou deze boom circa 4000 v. C. ontstaan zijn en zich later hebben verspreid over het hele Indische subcontinent en Zuid-Oost-Azië. Maar niet voordat men de wilde mangoboom begon te cultiveren (circa 2000 v. C.) en de oorspronkelijke vrucht, met haar terpentijnsmaak en vezelige textuur, plaatsmaakte voor de delicieuze mangovrucht zoals we die nu kennen.

India is met ruime voorsprong de grootste producent en exporteur van mango's (50 % van de wereldhandel). Indiërs behoren ook tot de meest enthousiaste consumenten van de vrucht. Volgens sommige bronnen zouden Aziatische soorten superieur zijn ten opzichte van Mexicaanse soorten die in de VS verkrijgbaar zijn. Europa verwelkomt al langer Indische en Pakistaanse soorten. In Zuid-Europa (Spanje) worden ook mango’s gekweekt.

Bewaring

Laat de mango gewoon op kamertemperatuur op de vensterbank (niet in de zon!) rijpen. Onrijp fruit als mango, nectarine of avocado kan je ook in een zak te stoppen samen met een banaan. Na 2 dagen zou het fruit rijp zijn. Of wikkel na aankoop van de mango de vrucht in krantenpapier. Plaats dan de ingepakte mango op een donkere plaats. Na een paar dagen is de mango rijp.

Gezondheid

Mango is rijk aan digestieve enzymen. Ze bevatten ook erg veel vitamines, mineralen en antioxidanten. In de eerste plaats betacaroteen, een stof die verantwoordelijk is voor de oranje-gele kleur en die door mens en/of dier wordt omgezet in vitamine A. Daarnaast bevat het aanzienlijke hoeveelheden kalium en magnesium.

Recepten